YENİ ASIR

Patates üreticisi perişan


19 Haziran 2004

Sizlere dünkü yazımda Küçük Menderes Havzası'nın sorunlarından bahsetmiştim. Bugün yine aynı konuya devam etmek istiyorum, çünkü belki böylelikle köylü sesini duyurabilir.
Sevgili okuyucular, yöneticiler; patates üreticisinin durumu içler acısı. Kendisini ziyaret ettiğin zaman artık alınıyor. Şaka yollu bir iki şey söylüyorsun sana tuhaf tuhaf bakıyor. Şaka kaldıramayacak hale gelmişler. Elektrik faturasını sana gösteriyor... Sattığı ürünle kullandığı elektriği ödeyemez hale gelmiş. Bunun bir de tarla kirası, aldığı tohuma ödediği ücret, gübre, ilaç parası var. Peki üretici borcunu nasıl ödeyecek? Ancak öz kaynaklarını, tarlasını, hayvanını satarak... Üreticinin gülecek hali kalmamış. Küçük Menderes Havzası'na yaptığım ziyaretin sonunda benim de ne espri yapacak, ne gülecek halim kaldı.

PEKİ ÇÖZÜM?
Üreticiye "nasıl bir çözüm bulunabilir?" diye sordum. Cevabını hemen verdi. Biz diyoruz ki; "Hükümet üreticiye sadaka gibi mazot parası, ufak tefek teşvikler ödeyip, kandırmaya çalışacağına, ülkedeki tarımın dış pazara açılmasını sağlayacak ekonomik modeller geliştirmeli. Bu ülkenin ekonomik sıkıntılarının temel sebebi kim ise, cezasını onlar çekmeli, üreten çalışan köylü değil. Geçen hükümet, Ziraat Bankası kredileriyle bir oynadı, intihar eden köylüler oldu. Şimdi de bu hükümet köylüyü bunalıma soktu. Belki sizin kanalınızla birileri bizi duyar." Yöneticiler uyuyor muuuu...?

Babalarımızı unutmayalım
Yarın Babalar Günü. Yazı günüm bugün olduğu için ben bugünden herkesin tüm Babalar Günü'nü kutluyorum. Özellikle de Piriştina ailesinin. İçim buruk... Büyükşehir Belediye Başkanı'mız Ahmet Piriştina'yı öyle bir haftada kaybettik ki... Bu hafta sonu Sayın Piriştina iki mutluluğu bir arada yaşayacaktı. Hem oğlunun düğününü görecek,hem de Babalar Günü kutlanacaktı. O sadece Zeynep ve Levent'in değil, tüm İzmir halkının babasıydı. Cenaze töreninde bunu bir kez daha anladım. Perşembe günü akşamüstü o sıcakta Piriştina toprağa verildikten bir süre sonra gökyüzü ağladı. Yağan yağmur damlaları tüm İzmir halkının göz yaşlarıydı. İzmir İzmir olalı böyle cenaze töreni görmedi. Kendisinden bahsederken hala rahmetli kelimesini kullanamıyorum. Gülüşü, konuşması, rahat kalender tavırları, halk adamı, İzmir çocuğu olduğunu her hali ile belli etmesi... Bunların hiçbiri gözümün önünden gitmiyor.
Rahat uyu Başkan'ım, Babalar Günü'n kutlu olsun...



YENİ ASIR SİNEMA
Aşil'in eteğini karısına verdi