Türk Edebiyatına ‘da konu olan cemre havanın ısınma sırasını gösterir.
“Kor halindeki ateş” anlamına gelen cemre ,ilkbahara doğru,önce havada,sonra suda ve son olarak toprakta 7şer gün aralıklarla meydana gelen bir sıcaklık yükselişi habercisidir.
Zaman zaman halk arasında “şu cemre düşse de havalar ısınsa” deriz. Hatta ilk cemre düştüğünde içimizi bir sevinç kaplar.Kışın kasvetli havasından çıkıp baharın özlemini duymaya başlarız.
Tüm bunları neden anlattım .İlk Cemre’nin düşmesine sayılı günler kaldı.19 Şubat’ta ilk cemre havaya düşecek . Araştırmalara göre kasımın 105’inde (19-20 Şubat) birinci cemrenin havaya, 112’sinde (26-27 Şubat) ikincisinin suya, 119’unda da (5-6 Mart) üçüncü cemrenin toprağa düştüğüne ve yedi günlük aralıklarla buraları ısıttıklarına inanılır.
Cemreler düşe dursun…
Bir seçim telaşıdır almış başını gitmiş. Ekonomik kriz halkı vurmuş. Daha da vuracak…
Kimsenin cemreleri takip edecek, mutlu olacak hali kalmadı…
Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır,derler.
Önümüzde bizleri karlı,soğuk günler bekliyor.
Hükümet kömür, çamaşır makinesi,buzdolabı dağıtıyor…
Onun yerine insana insan gibi yaşama imkanı ,iş,aş verseler…
Kendi onurumuz,gururumuzla çoluğumuza çocuğumuza ekmek götürebilsek.
Kimseye,hatta hükümete bile borçlu olmasak.
Cemreler düşe ,yıllar gece dursun.
Elbet bu halk o günleri de görecek.
Ama bilinmeli ki, bu dünyada işlenen hiçbir suç kimsenin yanına kalmıyor.
Doğaya kimse karşı gelemiyor.
Cemreler düşmeye devam ederken, seçim telaşı sürerken ,dünyaya gelip de zarar verenler,unutmasınlar ki cemreler hep düşecek ama onlar bir daha asla geri gelemeyecekler.