HABERTÜRK

Yurdum insanı


08 Şubat 2011

Pazar günü tembel tembel televizyon kanalları arasında gezinirken Pakize Suda’nın HaberTürk kanalındaki ‘Türkiye Konuşuyor’ programına gözüm takıldı.

Pakize Suda elinde mikrofon Samsun sokaklarında dolaşıyor ve sokaktaki vatandaşa, “Başkanlık sistemi nedir?” sorusunu soruyordu. Soruyu rastgele; her yaştan, her kesimden insana sorduğunda aldığı cevaplar karşısında öyle bir dehşete düşmüşüm ki elimde kumanda öyle kalakalmışım.

Üniversiteli iki genç; “Başkanlık sistemi mi? Başbakanımız var ya...”

Emekli; “İlleri valilerin yönetmesi demek.”

Ev hanımı; “Başbakanın altındaki bakanların sırasıyla başkanlık yapması...”

Genç bir bayan; “Başkanlık sistemi hakkında iyi şeyler düşünmüyorum.”

Pakize Suda; elinde mikrofon şaşkın, ben elimde televizyon kumandası ondan daha da şaşkın.

Bütün gün televizyonda dramatik, ağdalı Türk dizileri izleyen, en ufak bir müzik sesinde elini çırpmaya başlayıp ekranlarda göbek atan, kanal kanal gezip kendine hayat arkadaşı arayan yurdum insanı. Okumayan, araştırmayan, öğrenmeyen Türk insanı... Koyun gibi güdülmeye alışmış, balık hafızalı, önüne konulan ile yetinen, ne isteyeceğini bilmeyen Türk seçmeni, Türk gençliği...

Aman Tanrım! İşte yurdum insanı...

Pakize Suda elindeki mikrofonu İzmir sokaklarına tutsa durum farklı mı olacaktı? Ya da Konya, ya da Trabzon, ya da Van sokaklarına... İyi de hepimiz aynı toprakların insanı değil miyiz? Hepimizin oyu sandıkta sayıldığında bir oy etmiyor mu?

Manken Aysun Kayacı boş bulunup “Benim oyum dağdaki çobanın oyu ile aynı sayılmakta” dediğinde linç edilmekten zor kurtulmuştu. Yurdum insanının cehaletini görüp de bu şekilde düşünmemek mümkün mü?

Yarın Türkiye’nin başkanlık sistemine geçmesi yönünde referanduma gidilse oy verecek olan vatandaşlarımız işte bunlar. Bu cahil ve bilinçsiz toplum, Türkiye’nin başkanını seçecek; öyle mi?

Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, kendisine başkanlık sistemini soran gazetecilere “Çekincelerim var” derken aslında kibarlık etti.

Koskoca Cumhurbaşkanı nasıl kendi halkı için ‘Benim halkım cahil, benim halkım eğitimden, okumaktan yoksun’ desin? Biliyor ki halkın bu durumundan istifade etmekten geri kalmayanlar var.