Öğretmen, sınıftaki zeki, aynı zamanda kıskanç öğrenciye sordu:
“Niçin arkadaşlarını çekemiyor, onların yaptıklarını bozup kavga ediyorsun?”
Öğrenci, “Çünkü onların beni geçmelerini istemiyorum. En iyi ben olmalıyım!” dedi. Öğretmen masasından kalkıp eline bir parça tebeşir aldı ve 15 cm uzunluğunda bir çizgi çekti. Öğrencinin yüzüne bakıp “Bu çizgiyi nasıl kısaltırsın?” diye sordu. Öğrenci, bir süre bu çizgiyi inceledi. Ardından çizgiyi bir çok parçaya bölerek kısaltacağını söyledi. Öğretmen cevapları kabul etmedi ve yere ilkinden daha uzun bir çizgi çekti. Öğretmen: “Şimdi birincisi nasıl görünüyor diye sordu?” Öğrenci: “Daha kısa” dedi ve başını eğdi...
İşte sevgili okurlar, bilgi ve yılların birikimlerini, duyumlarımızı, duyduklarımızı, yaşadıklarımızı, gördüklerimizi, hislerimiz ve geleceğimiz doğrultusunda kullanma vakti geliyor. 30 Mart günü Türk halkı olarak sandığa gideceğiz. Eğer mevcut iktidardan ya da mevcut belediye başkanlarından memnun değilsek sonuca ulaşmak için olayları evirip çevirmeye hiç gerek yok. Yukarıda anlattığım kısa hikayedeki gibi tek bir hareketle sonuca varabiliriz: Sandığa gidip oy kullanarak.
Türk halkı sandıkta ne iktidarları yeri gelmiş göklere çıkarmış, yeri geldiğinde de yerin dibine, sandığa gömmüştür. Gereken dersi sandıkta vermiştir.
Sözün özü; bağırıp, çağırmayın, küfretmeyin. Sadece oyunuzu kullanıp sandıklarınıza sahip çıkın. Unutmayın şu saatten sonra çözüm sadece sandıkta.
ÇAKILKÖY‘Ü BİLEN VAR MI?
Geçtiğimiz hafta sonunu Erdek ilçesinin köylerini gezerek geçirdim. Halkın nabzını tuttum. İşte o zaman yolum Çakılköy’e düştü. Ve ağzım açık kaldı. Kendimi doğuda zannettim dersem abarttığımı sanabilirsiniz ama kesinlikle abartmıyorum.
Kadınlar medeni hallerinin renklerini belli eden şalvarlar giyiyorlardı. Örneğin; evliler mavi, nişanlılar sarı, bekarlar kırmızı gibi...
Gelinler asla köyün yerli kadınları ile aynı ortamda oturamıyorlar, yanlarına gelemiyorlardı.Ve orada beni şaşkınlığa uğratan daha neler neler gördüm.
Çakılköy, Kapıdağ yarımadası’nın en doğusunda, Erdek ilçesine sadece yarım saat uzaklıkta bir köy. Yani ne Anadolu’da, ne Doğu’da ne de Güneydoğu’da.
İzmir’e 4 saat, Balıkesir’e ise sadece 1 saat uzaklıkta. Ve orada hala kadınların adı yok.