İyi ki Ramazan bayramı geldi de biraz olsun değişik bir hava soluma olanağımız oldu. Ramazan Bayramı’nın ilk günü bu yıl bir başka nedenden dolayı da bizim için önem taşıdı. Annem ve babam evleneli tam 45 yıl olmuş. Tesadüf ki yıl dönümleri bu yıl bayramın birinci gününe denk geldi.
Bayram sabahı ailece kahvaltı ederken, 9 Eylül’ü kutlamak için böylece bir sürü bahanemiz olmuş oldu...
AİLECE BULUŞTUK
İzmir’in düşmanlardan kurtarılmasının da aynı gün olması ise yine tatlı bir tesadüf idi.. Bir an düşündüm, kimbilir en son ne zaman bir bayram sabahı hep beraber ailece kahvaltı yapmıştık. İnanın hatırlayamadım. Ramazan bayramının 1. günü bu yıl hepimiz için huzurla geçti. Ve en önemlisi, uzun zamandan beri ilk kez bir yemek masasında referandum tartışması yapmadık.
Günlerdir referandum tartışmalarından hepinize gına geldiğini hissedebiliyorum. Keşke gündem değişmiş olsa idi de bugün “Ramazan Bayramına neden Şeker Bayramı denmemesi gerektiğini” tartışıyor olsaydık.
Hatırlarsanız Başbakan Erdoğan geçen yıllarda yine bir gündem maddesi çıkarmış ve “Bakıyorsunuz bayram adını değiştirdiler. Ne oldu bayramın adı? Tatil. Olmaz. Adını bir başka türlü de değiştirmişler şimdi. Şeker bayramı. Bu dört dörtlük bir Ramazan Bayramı, ne Şeker Bayramı. Yani buna bir kültürel erozyon denir” diyerek yeni bir tartışma başlatmıştı.
‘HAYIRLI’SI OLSUN
Bana kalırsa en güzeli “Fıtır Bayramı” yani “Orucu Açma Bayramı” denmeli.
Ya... Ben bildim bileli bu bayramın adı “Şeker Bayramı”dır.
Halk arasında hala da öyledir.
Hele son yıllarda kimse Ramazan Bayramı demiyordu.
Kanunda bile “Ramazan Bayramı” diye geçiyor.
Demek ki bayramın adını Başbakan’ın kastetmek istediği gibi Cumhuriyet değiştirmemiş. Halk değiştirmiş.
Rasûlüllah Fıtır bayramına birkaç hurma yemeden hiç çıkmazmış. (Ibn Mâce, siyâm 49) Belki de “Şeker Bayramı” ismi buradan geliyordur.
Neyse bu yıl Allah’tan yoğun bir referandum tartışması var da kimse bayramların ismi ile uğraşmıyor.
Şehit ailelerinin, bütün Türkiye’nin Ramazan bayramı kutlu ve “Hayırlı “ olur inşallah.