Pazar günü bütün gün evde oturmaktan iyice uyuşmuş ve tembelleşmiş olan beynim ve ellerimle gazete sayfalarını evirip çevirirken okuduğum bir cümle ile kendi kendime gülmeye başladım.
“Karşınızda bir çete reisi var...” 33 suçtan 397 yıl hapsi istenen İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu, İzmir Gazeteciler Cemiyeti’ne yönelik yaptığı açılış konuşmasında kendini tanımlamış; çete reisi... 64 yaşına kadar süren yaşamında Aziz Kocaoğlu acaba kendisini kaç kez ‘çete reisi’ olarak tanıttı veya benzetme yaptı?
İşin garip tarafı, Büyükşehir Belediyesi’nin bir yıl 11 aylık süren denetimden yüz akıyla çıkmış olması... Başkan Aziz Kocaoğlu, “Bu iddianame İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin ne kadar dürüst, ne kadar erdemli çalıştığının belgesi olarak tarihe geçecektir” diyerek haklılığını ortaya koyuyor.
Eee...?
Peki denetimden Büyükşehir Belediyesi yüz akıyla çıktıysa suç nerede? Suçlular kim?
Çetenin reisi, yoksa ‘bir numara’ mı?
Faili meçhul cinayetlerde bu çetenin de rolü olabilir mi?
Veya Hrant Dink’i öldürmeye azmettiren de acaba aynı çete reisi mi?
Kafam iyice karıştı galiba...
Haftanın ‘Tweet’leri
Evde vakit geçirmeye çalışırken bir ara Twitter’a takılayım dedim.
Karşıma Egemen Bağış’ın attığı tweet çıktı. Bakan Bağış, “Zeytinburnu ilçe kongremizde kapalı spor salonunu hınca hınç dolduran coşkulu teşkilatımızın azim ve kararlılığı önünde saygı ile eğiliyorum” şeklinde duygularını dile getiren tweet atmış.
Cevap yazıp ben de tweet attım: “Sevgili Bakanım, azimli ve kararlı olanı dövüyorlarmış.”
Kumanda özgürlüğü
Evinizde televizyonun uzaktan kumandası kimde duruyor? Bizim evde eşimde duruyor ve ben fıttırmak üzereyim. Hiçbir suretle istediğim kanalı, istediğim programı seyredemiyorum.
“Evde başka televizyon yok mu?” diye soracaksınız.
Elbette var. Ama aile bütünlüğü adına bir arada oturmak zorundayız ya...
Çareyi masaüstü bilgisayarımda arayarak internetten izlemek istediğim programları açmaya başladım. Kulağımda kulaklık, ben istediğim programı seyrederken eşim de son hız kanallar arası gidip gelmeye devam ediyor.
Fakat durumu fark edip benim kaçak yaptığımı anlayınca şöyle bir sabotaj yöntemine başladı. Televizyonun sesini var gücüne kadar açıyor; “Ayşem, ekrandaki adamın suratına baksana...!”
Duymamazlıktan gelmek ne mümkün!... Televizyonun sesini sonuna kadar açarak yılmadan aynı şeyi söylemeye devam ediyor; “Ayşem, ekrandaki adamın suratına baksana!...”
Ben delirmeyeyim de kim delirsin...???
