2012 yılından neler istiyorum neler...
Klişe sözcükleri yani; mutluluk, sağlık, huzur vs... kelimelerini geçtikten sonra sırada gerçekten istediklerim var.
Aynı konuyu dün facebook sayfamda dostlarımla da paylaştım. Aynı soruyu onlara da sordum; Yeni yılda kendiniz için ne istiyorsunuz?
Diğer taraftan da eteklerindeki taşları dökebilmeleri için kuyuya birkaç taş attım... Benim bütün can dostlarım da taşları kuyudan çıkarmak adına bir bir suya atladılar.
Ben: “2012 yılında zayıflama hapının keşfedilmesini istiyorum” dedim.
Onlar: “Ama şu an piyasada olanların cinsinden değil. Sabah kalktığımızda iki kilo gitmeli. Sabah bir tane, akşam bir tane aldığımızda 4 kilo vermiş olmalıyız” dediler.
Ben: “Keşke bir de acısız bir şekilde vücudu törpüleme sistemi icat edilse anında 90-60-90 olabilsek” dedim.
Onlar: “Evet, evet..!” diye hep bir ağızdan bağırdılar.
Ben: “Noel baba bacadan değil de kapıdan girse de, bizim zihni sinir müftü boşa beklemese” dedim.
Onlar: “Noel baba, diye bir şey zaten yok ki. Bunu çocuklar bile bilir. Ama bizim müftü hala öğrenememiş” dediler.
Ben: “Havuzlu villa istiyorum” dedim.
Onlar: “Yaklaşık 5 milyon kişiyi ilgilendiren asgari ücrete 2012 zammı olarak sadece 1,5 simit parası zam yapıldığından haberin var mı?” diye sordular.
Ben: “2012’de kadınlar ölmesin!” dedim.
Onlar: “Kim koruyacak?” diye sordular.
Ben: “Meclis gece açık olmasa. Milletvekilleri, bizler uyurken gece yarısı kanun tekliflerini sessiz sedasız oylamasalar...” dedim.
Onlar: “İşin püf noktası orada...” yanıtını verdiler.
Ben: “İzmir Büyükşehir Belediyesini 2012 yılında rahat bıraksalar da hizmetler aksamasa. Metro bir an önce tamamlansa” dedim.
Onlar: “AK Parti İzmir’in başına gelmeden asla!” diye bağırdılar.
Ben: “Öf sıkıldım. Amma olumsuz oldunuz. 2012 yılında her şey daha güzel olsun istiyorum” diye isyan ettim.
Onlar: “Bunlar iyi günlerin. 2011’de fakirleştik. Büyük kriz kapıda. 2012 yılı kriz yılı! Sakın dövizle borçlanayım deme” şeklinde uyarıda bulundular.
Ben: “Yeni yılın son günü bugün. Hepinize iyi seneler, mutlu günler” diliyorum dedim.
Onlar: “Umudunu yitirme. Bir gün her şey çok güzel olacak...” dediler.